5.Mayanai Mannu

maayanai mannu vada madhurai maindhanai(th)
thooya peru neer yamunai(th) thuRaivanai
aayar kulaththinil thOnRum aNi viLakkai(th)
thaayai(k) kudal viLakkam seydha dhaamOdharanai(th)
thooyOmaay vandhu naam thoomalar thoovi(th) thozhudhu
vaayinaal paadi manaththinaal sindhikka(p)
pOya pizhaiyum pugudharuvaan ninRanavum
theeyinil thoosaagum cheppElOr embaavaay 5

(All of our sins vanish like a blade of grass thrown into fire , when we sing in praise of KrishNan and worship Him ). Him--the mysterious Lord ; the young courageous Lord born at north MathurA , the One who sports in the pure waters of the great river , YamunA ; the emerald-like shining Lamp that has risen from the race of cowherds;and the Lord DaamOdharA (the One
bound by the rope around the waist)who has brought high esteem to His mother YasOdhA (literally, who illumined the mother's womb)--Him let us approach with sincerity (purity--physical and mental); let us worship Him with fresh and fragrant flowers;let us pay our obesiance to Him;let us sing in praise of Him , by words of mouth; let us think of Him in our mind;if we do so  approaching   worshipping ,obeying,singing and thinking of Him alone), our sins of past , present and future will vanish like
straw put into fire.Therefore let us sing His glory.

ஸ்ரீ Velukudi Krishnan Explanation ...

Mayanai-1 (Click to listen) 

Mayanai-2

(1)"MaayOnai":
 
Our Lord is a MaayAvi. He hinted that much  in Githai: " sambhavaami aathma maayaya" .All the Maaya ChEstithams from His avathAram at Vada Mathurai to growth in Aayarpaadi, many leelais in Gokulam  and BrundhAvanam ,
His serving as the charioteer for ArjunA, converting day into night in the battle field of Kuru KshEthram , taking the disc in His hand inspite of His vow not to use weapons in that war , are examples of the MaayA of the MaayOn..As the Controller, commander of this Maayai , through His sankalpa visEsham blesses the DevAs and incarnates as PadhmanAbhan in the milky ocean and later jumps out of the pillar as
Lord Narasimhan ,goes to the Yaaga saalai of Bali as Vaamanan and transforms into Thiruvikraman and now incarnates as KaNNan , the MaayOn or adhbhuth

.Our Lord stands on top of this AchArya  Paramparai and is therfore MaayAthi Maayan.
ANDAL appropriately addresses Him next this MaayOn as " Mannu Vada Mathurai Mainthan".

Mannu stands for the place most desired and where the Lord krishna has blessed through His long resdence there. That place is Vada Mathurai with Bhagavath Saaniddhyam.

Mainthan means kumAran of VasudEvar and Devaki . 

(2)"Thooya peru neer Yamunai":
 
YamunA is most sacred and pure. Infact , it is more sacred than GodhAvari , which failed to describe what it saw (Seetha Abahranam by RaavaNan) to Raama , when Rama asked Godhavari whether it had anything to say as to what had happened there.

YamunA on the other hand cleaved and let VasudEvar walk across its sandy bed , when he was transporting baby KrishNan on His head during the dark rainy night of JanmAshtami.Yamunai also had deha sambhandham  with the Lord through His Jala kreedais there with Gopis Our Lord came to be called Yamunai ThuRaivan or the Lord of  Yamunai for these reasons.

(3)"Aayar Kulatthinil thOnRum aNi viLakkai":
 
Our Lord was born in Raaja Kulam with the parents of King VasudEvA and queen
Devaki. He surfaced in the community of cowherds (AaypAdi). Lord has mentioned to ArjunA that He has had many janmams.
ANDAL does not agree. She says therfore here : "ThOnRum" instead of "PiRanthum" deliberately. "ThOnrum" means "aavirbavitthAn" /appeared instead of being born.Next , ANDAL saluted Him as " ThOnRum aNi ViLakkai" or the most beautiful , lustrous lamp that appeared amidst the aayar kulam . Another AzhwAr (KulasEkarar)  has commented in a similar way about Lord Raamachandran's appearance in Soorya Kulam as a beautiful , bright lamp ( VemkathirOn kulatthiRkku Ohr aNi ViLakkAi).

(4)"ThAyai Kudal Vilakkam seytha DhAmOdharanai" :
KaNNan was caught by YasOdhA in the act of stealing butter and she wanted to punish Him by tying Him up with a rope to a mortar to keep Him stationary. YasOdhai was His mother and a Bhakthai. Hence , the Lord out of His Bhaktha paara-tanthryam permitted Himself to be bound ( KaNNinuNN SiRutthAmpinAL KattuNNupatta peru Maayan) .He is adiyavarkku yeLiyavan and therefore got Himself tied up with a DhAmam (rope) around His waist (udharam). This UdhAra Utthama Moorthy carried the welt marks(Thazhumpu) from that happening and came to be known as "DhAmOdharan". YasOdhA got all credit for managing Her "wild" son .AzhwArs described the glory of YasOdhA's role as His Mother this way :
" Ivanai peRra VayirudayAL"
"MaNi Vayiru VaaytthavaLE"
"Unnaik KaNDAr yenna nOnbhu  nORRArkaLO"
This helplessness of the Lord in being tied up by a human (mother) moved Swamy NammazhwAr so much that He stayed in a state of trance for six months. Such is His MaayA (MaayOn).Even today , One can see the three welt marks on the waist of Lord RanganAtha (Moolavar) bearing witness to this incident . ParAsara Bhattar refers to these welt marks in periya PerumAL's
Udharam .It is generally accepted that the Moolavar at Srirangam is KrishNan and the Uthsavar is Raaman .


(5)"ThUyOmAi Vanthu ":
If we approach Him (DhAmOdharan) with suddhi(purity) through observance of nithya karmAs, abandoning proscribed acts (nishitthangaLai vittu), avoiding BhaagavathApachArams and knowing that SaraNAgathi done at His feet is only for attaining  His grace , then we will be cleansed of all dhOshams.
 
(6)"ThUmalar thoovi thozhuthu , VaayinAL paadi, ManathinAl chinthikka":
 
Suddha pushpAnjali as at Thirumalai is Thoomalar Thoovuthal ; Among the flowers , Utthama pushpam is the one grown by one in one's own garden(nandhavanam )for the Lord like periyAzhwAr and ThoNDaradippodi); madhyama pushpam is one grown in
common ground; the adhama pushpam is one , which are collected through yaachakam from others.TuLasi Pushpa samarpanam and manthra Pushpa samarpaNam are very dear to our Lord's heart.Hence ANDAL recommends them here .After PushpAnjali, the naama sankIrthanam (VaayinAL paadi) has to be conducted.Bhagavath guna  dhyAna Chinthanai (dhyAnam) follows next

(7)" ManathinAl chinthikka, pOya Pizhayum , puhu taruvAn ninRanavum theeyinil thUsAhum CHEPPU":
If we offer pushpAnjali with a suddha manas , sing the glory of His naamAs and meditate on Him , all of our accumulated sins as well as the ones accrued after prapatthi will be burnt to ashes like the bale of cotton thrown into a blazing fire.

(8) "Cheppu":
The paasuram ends with the command, "cheppu" (say).When we perform a rite (sandhyAvandhanam , Yaagam , AarAdhanam et al) ,there are deficencies such as KriyA lobham , Dhravya LObham and Niyama lObham . To overcome this deficencies , we do
prAyachittha hOmam. Even there , deficencies may occur. To banish that too , we say " Sri KrishNAnu  smaraNam Param" as saathvika Thyaagam (KrishNArpanam). That KrishNa dhyAnam removes all aparAdhams and blesses one with auspiciousness. Therefore ANDAL ended the fifth Paasuram(from  the first set of Sextet ) dealing with the methods to perform nOnbhu with
the word "Cheppu" to remind Her friends to utter the name of Lord KrishNA for sudhdi (KrishNAnu Smaranam param ).

The Inner Meanings of this Paasuram
 

Maayanai	Of the One who is the Swami of   Moola Prakruthi as LeelA VibUthi  Naathan
mannu	Of the Para VaasudEva MUrthi
Vada Mathurai  Mainthanai	Of Sri VaikunTanAthan from whose  sacred feet the nectar of bliss flows
Thooya Peru neer Yamunai ThuRaivanai	Of the One , who resides at    the bank of VirajA river (in  Sri Vaikuntam )
ThAyai Kudal  ViLakkam seytha	Of the One ,who explained  the "nama: Bharga" section of Gaayathri manthram , which is     equal in sacredness to one's own  Mother during His avathAram as NaarAyaNA at   BadrikAsramam to perform upaEsam for Naran
DhAmOdharanai	Of the One , who got Himself tied up with a small rope by a cowherd woman                    because of the Bhakthi of that devotee
ThUyOmAi Vanthu	if we approach that One ( BhagavAn) with purity of Vaak, Manas and KaraNams
ThUmalar thoovi	and offer auspicious flowers (TuLasi)   dear to Him (aanUpura paryantham )
Thozhuthu	and perform archanai with them
vAyinAl paadi  ManathinAl  Chintthika	and control our Indriyams so that Vaak,  mind and body will be fulfilled with  respect to their saasthrEic functions
pOya pizhayum	(then) all of our accumulated sins
puhu taruvAn ninRanavum	(and) the ones (sins) acquired after  SaraNAgathi consciously
theeyinil thUsAhum	all of them will be destroyed like  cotton thrown into the fire.

5.மாயனை மன்னு

Á¡Â¨É ÁýÛżÁШà ¨Áó¾¨Éò

à ¦ÀÕ¿£÷ ÂÓ¨Éò ШÈŨÉ

¬Â÷ ÌÄò¾¢É¢ø §¾¡ýÚõ «½¢Å¢Ç쨸ò

¾¡¨Âì̼øÅ¢Çì¸ï ¦ºö¾ ¾¡§Á¡¾Ã¨É

à§Â¡Á¡ö Åóп¡õ àÁÄ÷ àÅ¢ò¦¾¡ØÐ

š¢ɡø À¡Ê ÁÉò¾¢É¡ø º¢ó¾¢ì¸ô

§À¡Â À¢¨ÆÔõ Ò̾ÕÅ¡ý ¿¢ýÈÉ×õ

¾£Â¢É¢ø ມÌõ ¦ºô§À§Ä¡¦ÃõÀ¡Å¡ö. (5)

¬îº÷ÂÁ¡É ¦ºÂø¸¨Ç ¯¨¼ÂÅÛõ, ¿¢ò¾¢ÂÁ¡É À4¸3Åò ŠõÀ3ò¾4¡§Ä Å¢Çí¸¡¿¢ýÚûÇ Å¼ ÁШÃìÌ (Mathura)  «ÃºÛõ, ÀâÍò¾Á¡ÉÐõ, ¬ÆÁ¢ì¸¢ÕôÀÐÁ¡É ¿£¨ÃÔ¨¼Â ÂÓ¨É츨â§Ä Å¢¨Ç¡ÎÀÅÛõ, þ¨¼ìÌÄò¾¢ø ¾¢ÕÅžâò¾ Áí¸3Ç ¾£3Àõ §À¡ýÈÅÛõ, ¾¡Â¡¸¢Â §º¡¨¾Â¢ý Å¢ü¨È Å¢Çí¸î ¦ºö¾ ¸ñ½¢Ñý º¢Ú ¾¡õÀ¢É¡ø ¸ðÎñ½ô Àñ½¢Â ±õÀ¢Ã¡¨É, «ÅÉ¡ø «Ï¸ò¾ì¸ ¿¡õ, ÀâÍò¾÷¸Ç¡¸ì ¸¢ðÊ, ¿øÄ ÁÄ÷¸¨Çò àÅ¢ Å½í¸¢, š¡Ãô À¡Ê, ÁÉò¾¢É¡§Ä ò¡ɢì¸, À4¸3Åò …õÀ3ó¾4õ ¯ñ¼¡Å¾üÌ Óý ¦ºö¾ À¡Àí¸Ùõ, À¢ýÒ ¿õ¨Á «È¢Â¡Áø ÅÕÀ¨ÅÔõ, ¦¿ÕôÀ¢ø þð¼ ÀïÍ §À¡§Ä ¯ÕÅÆ¢óÐ §À¡Ìõ. ¬¨¸Â¡ø «Å¨Éô À¡Î.

ஸ்ரீ வேளுக்குடி கிருஷ்ணன் விளக்கவுரை...

Mayanai-1 (Click to listen) 

Mayanai-2

மாயனை:
தொழியர்களில் ஒருத்தி கேட்கின்றாள் தலைமைகளை பார்த்து, இந்த நோன்பு நாம் நோற்பது கண்ணனை பூசிப்பது அவனுடன் சேருவதற்காக. ஆனால் அவன் நமக்கு அருள்வானா? திருவரங்கனே இராமனாக அவதரித்த காலத்தில் வசிஷ்டர் நாளை முடிசூடுவாய் என் நாட்குறித்த காலத்தே சீதையுடன் சென்று வணங்கினான். ஆகிலும் கானகம் புக்கான். அப்படி இருக்க நாம் பூசித்தால் அருள் புரிவானா? அதற்கு தலைமகள் சொல்லும் வார்த்தை மாயனை. 

 
ரிஷியிடத்தே சிறு மீனாய் தோன்றி அவர் காண அப்பொழுதே பெரிய உருவம் கொண்டானே. அந்த மாயனை. தான் படைத்த பிரம்மாதேவன் மூக்கிலிருந்து தானே தோன்றினானே அந்த மாயனை. மனிதர்களாலும் விளங்கினாலும் மரணம் சம்பவிக்க கூடாது என் வரம் வேண்ட மனித மிருகம் கலந்த அவதாரம் செய்தானே அந்த மாயனை.
பூமியில் அரசர்கள் அசுர இராக்கதர் போலே இம்சிப்பதை பொருக்காது கோபம் என்னும் இல்லாத குணத்தை ஏறிட்டு பரசு என்னும் ஆயுதத்தினால் அவர்களை கொய்தானே அந்த மாயனை. தனக்கு முடி சூட்ட வசிஷ்டர் நாள் குறிக்க அந்த நாளில் இவன் பாதுகாதேவி சுக்ரீவன், வீடணன் முடிசூட நாள் குறித்தான். அதற்கு ஹேதுவாக கானகம் புக்கான். அந்த மாயனை.
தேவகியின் வயிற்றில் அவதரித்து பின்னே தானே தன்னை அழுதுக்கொண்டு ரோகிணியின் கர்பத்தில் புகுந்தான் அந்த மாயனை. அமுதில் வரும் பெண்னமுது இவன் கொள்ள தேவர்கள் அசுரர்கள் பாற்கடல் கடையும் காலத்தே மலை சாயாவண்ணம் அடியில் ஆமையாய் இருந்தும் முடியில் கைபிடியுமாய் இருந்து இவனே கடந்தான். அந்த கடல் கடைவது இவனுக்கு சிரமம் இல்லை. அனால் இந்த இடைசேறியில் தயிர் கடையும் காலத்தே ஓரு கோப கன்னியின் துணை கொண்டானே அந்த மாயனை.
மாயை என்பது மூலப்ரக்ருதியை குறிக்கும். “மாயாம் து ப்ரக்ருதிம் வித்யாத் மாயிநம் து மஹேஸ்வரம்”. சங்கல்பாதி ஞானமுமாம். “ஸம்பவாம்யாத்மமாயயா”.
மூலப்ரக்ருதிக்கு நியமகனான நாராயணன் பின் தன் சங்கல்பத்தினாலே பாற்கடலில் தோன்றினான். அதனாலே மாயன். மாயை என்பது ஆச்சரியத்தை குறிக்கும் சொல்.

மன்னு வடமதுரை மைந்தனை:

 
மன்னு என்னுமிடத்தே எம்பெருமான் அதிக காலம் வசித்த இடம் என்பதை குறிக்கும். இவன் இவ்விடதிலன்றோ அவதரித்தது. பின்னே கம்சனை வாதம செய்தும் அதிக காலம் வசித்த இடம் இதுவேயன்றோ. ஆக மன்னு வடமதுரை.
வாமனனாக தோன்றிய எம்பெருமான் சித்தாச்ரமம் என்னும் இவ்விடத்தில் அன்றோ தவம் செய்தது. ஆக அவன் தவம செய்த காலத்தில் குடி கொண்ட இடமாகையால் இதனை மன்னு வடமதுரை.

 
பரதனுக்கு பின் தோன்றி பரதன் இட்ட வழக்காய் பரதன் பின்னே அவன் நிழல் போலே செல்லும் சத்ருக்னனும் லாவணாசுரனை வென்று, அவன் சுரம் இறக்கி ஸ்தாபித்த ஊரும் இந்துவே யன்றோ. ஆக பாகவதர்கள் உகந்து வெகு காலம் வசிக்கும் இடமாகையினால் மன்னுவடமதுரை. முத்தி தரும் நகரங்களில் ஒன்றானபடியால் மன்னு வட மதுரை.

 
மன்னு மதுரை சரி, மன்னு வட மதுரை எதற்கு.
இவள் பெரியாழ்வார் தன் திருமகள். சர்வேஸ்வரனான எம்பெருமான் பெரியாழ்வார் யானைமீது பவனி வர, யானை அன்று அருளையீந்த கண்ணன் கருடாறுடனாக அவருக்கு அருள் புறிந்தது தென் மதுரையில். அந்த கண்ணன் க்ஷணமே தோன்றி மறைந்தான். அப்படியில்லாமல் இந்த கண்ணன் வெகு காலம் வாசம் புறிந்த படியால் வடமதுரை. இவள் மனத்தில் இந்த பெரியாழ்வார் விருத்தாந்தம் நிழல் போலே இருக்கின்றது என்பது:
வாரணமேன் மதுரைவலம் வரவே வானின்
மால்கருடவாஹனனாய்த் தோன்ற வாழ்த்தும் (பிரப்ந்தசாரம்)
என்பதும் நினைவில் கொள்க. ஆக வட மதுரை.
மந்தனானவன் தலைவன் அல்லது குமரன். வடமதுரையில் தேவகி வசுதேவருக்கு குமாரனாக அவதரித்தவன். தென் மதுரையிலும் பெரியாழ்வாருக்கு குமாரனாக அவதரித்தவன். (பெரியாழ்வாரின் தாய் பாசுரங்கள் அனுபவிக்க வேண்டும்). பிறந்த காலத்திலேயே பெற்றவர்கள் விலங்கினை அறுத்தவன்.

தூயபெருநீர் யமுனை:

 
தஊய யமுனை என்னுமிடத்தே கலங்கிய துய்மையற்ற நதியும் உள்ளது என்பது தெளிவு. அந்த நதிக்கும் தூய்மை அருளினவள் கோதா (கோதை). இலங்கயைர்கோன் இடத்தில் உள்ள பயத்தினால் இராமாவதார காலத்தில் இராமன் கேட்ட பின்னும் பதில் சொல்லாமல் இருந்து விட்டது கோதாவரி. அதன் களங்கம் இந்த ஆண்டாளுக்கு பெரியாழ்வார் கோதா என்னும் பெயர் சாற்றிய போது நீங்கியது. நதிகளின் கணவன் கடல். அந்த கடலரசனும் இராமனுக்கு ஒதுங்கி வழிவிடாது பாலம் அமைக்கஆமல்  கொடுத்தான். அதனால் அவனுக்கும் பழியே. அவனது பழியையும் தீர்த்தது இந்த யமுனை. எங்கணம். கண்ணனை தலையில் சுமந்து வருகாலதே, அவன் திருவடி அலம்பி பின்னே அவனுக்கு ஒதுங்கி வழி விட்டது. அது மட்டுமல்ல, வசுதேவர் திரும்பவும் மதுரை புகும் காலத்திலும் அவருக்கும் வழி விட்டது. ஆக பெருமானுக்கும் வழிவிட்டு, அடியவருக்கு வழிவிட்டபடியால் தூய நீர். அது மட்டுமல்ல, கண்ணன் காளிங்க நர்த்தனம் பண்ணியதும் இந்த நதியில் வரும் மடுவினிலே. ஜலக்ரீடை செய்ததும் இவ்விடத்தே. கண்ணன் வாயளம்பி கொப்புளித்ததும் இவ்விடத்தே. குலசேகராழ்வாரும், போன்வட்டில் பித்தது உடனே புகப்பெருவேன் ஆவேனே என்பார். அப்படி கண்ணன் அதர மதுரத்தை இன்றும் நமக்கு அளிப்பதால், தூய நீர். பெரும் நீர் –“யமுனாஞ்சாதிகம்பீரம் நாநாவர் தஜ்ஜஷாகுலம் என்கிறபடி. துறைவனை - பஞ்ச லக்ஷம் பெண்கள் சேர்த்து இறங்கும் படியாக பல படித்துறைகள் உள்ளபடி. துறை என்பது வழி எனவும் பொருள்கொள்ளும். ஆக யமுனை வழியாக சென்றவன் என்கின்றபடி.

ஆயர்குலத்தில் தோன்றும் :

 
அரச குளத்தில் பிறந்து ஆயர குளத்தில் தோன்றினான். தோன்றும் என்பது பிறந்தது எனவே பொருள்படும். ஆகிலும், நாம் கர்மத்தின் வழியாக பிறந்தபடியால் , இவன்(கண்ணன்) அகர்மவச்யனாய் அவதரித்தமையால் தோன்றி. யசோதைக்கு தெரியாமல் மற்ற ஆயர்கள் குடிலில் தோன்றியவன். அணிவிளக்கை – குடத்தில் இட்ட தீபம் போல அல்லாமல் குன்றிலிட்ட தீபம் போல அனைவருக்கும் ஒளி யளிக்கும் விளக்கு இவன். இவன்(ராமன்) இரவிகுலத்தில் அவதரித்து அந்த குலத்துக்கே பெருமை சேர்த்தான். அது போலே கண்ணன்  யது குளத்தில் பிறந்து அந்த குலத்துக்கும் ஒளி சேர்த்தான். ஆக அணிவிளக்கு.

 
இவன் ஆயர குளத்தில் தோன்றி அவர்கள் இல்லம் புகுந்து வெண்ணை தயிர் பாலுண்டு அக்ரம செய்கை செய்தான் என்பதற்காக, சிறுதாம்பினால் அவன் தாய் கட்ட, இடுப்பில் இருக்கும் மூன்று ரேகைகளுடன் இதுவும் ஓரு ரேகை போலும் என்று கண்டவர் வியப்ப இருந்தபடியால் தாமோதரன். தாயை குடல் விளக்கம் செய்த தாமோதரன். தாமோதரன் என்னுமிடத்தே நான்கு பாசக்கயிறு கையில் கொண்டவன். கல் மண் உண்டாயா என்று யசோதை பிராட்டி கேட்க இல்லையேன் இவன் உரைக்க அப்படியாகில் வாயை காட்டு என அவ்ள கட்டளையிட அதில் வையம் ஏழும் கண்டாள். மறு பிறவி நீங்கினாள். தன் கையில் உள்ள பாசக்கயிற்றாலும் தம்முடைய பாசம் என்னும் கயிற்றாலும் அவளாள் கட்டுண்டு அவள் கட்டினை நீக்கிய படியால் தாமோதரன், தாயை குடல் விளக்கம் செய்த தாமோதரன்.

தூயோமாய் இத்யாதி:
நித்ய கர்மாக்களை விடாது செய்து செய்ய்த்தகாதவைகளை செய்யாது விட்டொழித்து வந்தோம். அல்லது, எம்பெருமான் ஒருவனே உபாயம் மற்றைவை அல்ல என்னும் எண்ணத்துடன் அவனிடம் வருவது. வந்து – போய் என்னும் பதம் உபயோக்கிக்காமல் வந்து என்று சொல்லுவது, அவன் இடமே நமக்கு உரியதென்றும் மற்றவை அல்ல எம்பதாலும் வந்து. நம் வீட்டுக்கு நாம் போகமாட்டோம், வருவோம். அதேபோல்தான் வந்து. அல்லது இன்றைய இரவு தங்கள் வீடுக்கு போய் உறங்கி பின்னே மறுநாள் காலை மீண்டும் வந்து. நாம் – இவ்விடத்தே கோப கன்னிகைகளை குறிக்கும். அல்லது அனைவரையும் குறிக்கும. (ஓங்கி பாசுரத்தில் நம் பாவைக்கு என்னும் அர்த்தம் நோக்குக).
தூமலர் – தூய மலர். து என்பது இவைகள் ஆலயங்களில் எம்பெருமானின் வழிபாட்டுக்கு தகுந்தவை எனும் நோக்கில். மலர் என்னுமிடத்தே – இன்னமும் மலராமல் இருப்பதும், மலர்ந்து விழ இருப்பது நீக்கபெற்றது. தஊவுதல் என்பது சமர்பித்தலை குறிக்கும். வாயினால் பாடி என்னுமிடத்தே அவன் புகழ் பாடுவதே இந்த வாய் படித்ததன் பயன் என்னுமாப்போல. அதுபோல தாறுமாறாக பாடாமல் நன்றாக பாடுவதுமாம். பாடி என்னுமிடத்தே கை ஏதோ வத்தியத்தினால் இசைஎழுப்ப வாய் வேறு காரியம் செய்யாத படியாம். வேதங்களில் நான் சாம் வேதமாய் இருக்கின்றேன் என்பதனாலே இசையுடன் பாடி. சிந்திக்க என்பது பக்தி பிரபத்தி என்பதை பற்றி.
இந்த பாசுரத்தில் ஆண்டாள் ஞான வராஹன் அருளிய சரமச்லோகத்தின் பொருளுரைகிறாள். அதவாது அவன் புகழ் பாடி அவனை பூக்களால் அர்சித்து அவனடி தொழுதல் என்பது வராக சரமச்லோகத்தின் பொருள். அதை இந்த பச்சுரத்தின் நாச்சியாரும் தூமலர் தூவித்தொழுது, வாயினால் பாடி, மனத்தினால் சிந்திக்க வென்னும் இடங்களில் அனுபவிக்கின்றாள்.

போய பிழையும் இத்யாதி:
இந்த தீயினால் தூசாகும் என்பதை ஸ்வாமி வேதாந்த தேசிகன் உபநிஷத் சாரம் என்று வர்ணிப்பார் என்று பெரியோர் சொல்லக்கேள்வி.
தத்யதைஷீகாதூலாம் அக்நௌ ப்ரோதம் ப்ரதூயேத ஏவம் ஹாஸ்ய ஸர்வே பாப்மாந ப்ரதூயந்தே, ஆக இதுவரை செய்த பாபங்களாவது தீயினால் பஞ்சு நசிவது போலே நசிந்து போகும். பின்னர் நேரும் பாபங்கள் இவனை அண்டுவதில்லை – தத் யதா புஷ்கர பலாச ஆபோ ன் ச்லிஷ்யந்தே ஏவமேவம்விதி பாபம் கர்ம ந ச்லிஷ்யதே. இப்படி இரண்டுவித பாபங்களும் அண்டாது என்கிறபடி. ஆனால் ஆண்டாள் இரண்டு பாபங்களும் தீயினில் தூசாகும் என்பரு சொல்லுகிறாள். அதாவது முன்னே செய்த பாபங்கள் தீயினால் தூசாகும். பின்னே அறியாமல் நேரிடும் பாபங்களாகிய தூசி தீயிருக்கும் இடத்தை அண்டாது என்கிறபடி. அப்பொழுது ஓரு கேள்வி. சரணாகதி செய்து கொண்டவர்களும் துன்பப்படுகின்றனர், ஏன்? இதுவரை நிகழ்ந்த பாபங்கள் இரண்டுவகை. பிராரப்தம், சஞ்சிதம் என்று. இதுல பிராரப்தம் பலன் கொடுக்க ஆரம்பித்து விட்டது. சஞ்சிதம் இன்னமும் ஆரம்பிக்கவில்லை. இதில் சஞ்சிதம் தீயினில் தூசாகும். பிராரப்தம் அனுபவிக்க வேண்டும். (பிரம்ம சூத்திரம் 4-1). ஆகிலும் அது கனவில் பாம்பு கடிப்பதை போலவே சிறிதளவே துன்பம் தரும். திருப்பாவை ஜீயரும் தம்முடைய சரணாகதி கத்யத்தில் பாபங்களை “ க்ருதாந் க்ரியமாணாந் கரிஷ்யமாணாந்” என்று அருள்கின்றார்.
பாபங்கள் என்னுமிடத்தே புண்ணியம் என்றும் பொருள் கொள்ளவேண்டும். பிரபன்னனை பொருத்தவரை பாபம் இரும்பினால் செய்யப்பட்ட விலங்கு எனில் புண்ணியம் போன்னினால் செய்யப்பட்ட விலங்கு. இரண்டும் விலங்கே. இரண்டையும் நீக்க வேண்டும்.

செப்பு:
முதலில் முரு காரியங்களை நியமித்தபின்னே செப்பு என்று கூறியது மந்திரத்தில் ஆதாரம் பொங்கவேண்டும் என்பதனாலே. 

4.Aazhi mazhai kanna

 aazhi mazhai(k) kaNNaa onRu nee kai karavEl
aazhi uL pukku mugandhu kodu aarthu ERi
oozhi mudhalvan uruvam pOl mey kaRuththu(p)
paazhiy am thOLudai(p) paRpanaaban kaiyil
aazhi pOl minni valamburi pOl ninRu adhirndhu
thaazhaadhE saarnga mudhaiththa sara mazhai pOl
vaazha ulaginil peydhidaay naangaLum
maargazhi neeraada magizhndhElOr embaavaay 

On this fourth day of ThiruppAvai Vratham ,  " Azhimazhaik KaNNA " paasuram , where Godhai and
Her friends sing in praise of " God VaruNA , the God of rains" and request Him to bless them for the Maarghazhi vratham observance .

The Meaning of this Paasuram
 

Oh Lord VaruNA who is the deity of ocean-like  burst of rains! (We pray to you so that ) you please do not make your gift very small(i.e. be bounteous  towards us). We request you (in the form of clouds) to pour plenty of rains in the world;first you should  get into the womb of the deep seas and take excessive water ( so that even the sea becomes bereft of water),make thunder (uproar), and go higher up (in the sky); (the color of ) your body should become as dark as  that of the primordial cause of the world ( Oozhi Mudalvan= Jagath Kaarana BhUthan); you should become resplendent with lightning, just as the dazzling discus (Aazhi=Chakram) held on the hand of Lord PadmanAbha with broad shoulders; you should make a thunderous roar like the conch(Paanchajanyam) held on the hand of the Lord; you should bring forth rains  in abundance without any cessation,--the rains just like the shower of arrows coming forth in succession from the bow (Saarangam) of the Lord.;your rains should be for

the good of the world so that the world flourishes ; and ,through your rains , we will have plenty of water and also happily take the ceremonial bath during Maarghazhi month. ( Lord VishNu's important weapons--discus, conch and bow  are cited here , in a form of invocation as it were; and Lord PadmanAbha is indicated as the JagathkAraNan--  the primordial cause ).

The Inner Meanings of this Paasuram

 

Aazhi Mazhaik KaNNA	Oh Venerable AchAryAs , who  pour down the rain of Jn~Anam  and whose eyes are flodded with  the showers of aanandham (bliss)  through Bhagavath anubhavam !
Nee onRu kai karavEl	Please bless us with all the meanings of the three rahasyams   without holding back any.
Aazhiut-pukku	after entering the milky ocean  of Upanishads
muhanthu kodu	taking the quintessential meanings
aarthu yERi	and roaring like a lion
Oozhi mudalvan uruvam  pOl mey karutthu	You (AchAryAs) who have the dark  hue of the Lord due to your constant    meditation of that dark-complexioned Lord and You who are filled with  infinite dayA similar to that of the Lord and who are the embodiment of His compassion (Tanmayathvam)
Paazhiyam thOLudai  PaRpanAbhan kaiyil  Aazhi pOl minni	You who have the radiance arising   from your dhivya Jn~Anam
Valampuri pOl ninRu athirnthu	You roaring like HayagrIva ghOsham (Jn~Anandha maya vijaya ghOsham)
thAzhAthE	thinking that there will be inauspiciousness , if You (as AchAryAs)do not perform upadEsam  to your sishyAs
Saarngam Udaittha  Sara Mazhai pOl	showering the Jn~Ana varsham ( torrent  of Jn~Anam) like the bhANa Varsham ( the torrent of arrows leaving KodhanDa Raaman's Saarangam bow)
Ulahinil Vaazha	For the people of the world to survive   and live
Mahinzthu peythidAi	please rain (of Jn~Anam) with joy
naangaLum mahizhnthu   Maarghazhi neerAda	so that we will engage in the most exalted (Maargha seersham /thalai  siRantha ) act of Prapatthi/SaraNAgathi at Your sacred feet !

 
Summary :  In the Ongi UlahaLantha Utthaman Paasuram ,ANDAL equated AchAryAs to "VaLLal Perum PasukkaL" or
the most generous and lofty milk cows.The sishyAs through the anugraham of these AchAryAs drink the milk of Jn~Anam.
In the 4th(next) paasuram , the AchAryAs are compared by ANDAL to the dark , rain-baring , monsoon clouds that pour down
Jn~Anam on those , who seek their refuge and uplift them from the taapams of samsAram and prepare them for Moksha Siddhi
through the sacred rite of aathma-samarpaNam.

4.ஆழிமழை கண்ணா

ஆழிமழை கண்ணா ஒன்று நீ கைகரவேல்
ஆழியுட் புக்கு முகந்து கொடார்தேறி
ஊழிமுதல்வன் உருவம் போல் மெய் கருத்து
பாழியந் தோளுடை பற்பநாபன் கையில்
ஆழிபோல் மின்னி வலம்புரிபோல் நின்றதிர்ந்து
தாழாதே சார்ங்க முதைத்த சரமழைபோல்
வாழ உலகினில் பெய்திடாய் நாங்களும்
மார்கழி நீராட மகிழ்ந்தேலோ ரெம்பாவாய்

அர்த்தம் :

¸¼ø §À¡§Ä ¸3õÀ£4ÃÁ¡É ŠÅ¡À4¡Åò¨¾Ô¼Â Á¨Æì¸ñ½¡! Á¨ÆìÌò ¾¨ÄÅÉ¡É ÅÕ½ §¾Å§É! ¿£ º¢È¢Ðõ ´Ç¢ì¸ìܼ¡Ð. ºÓò¾¢Ãò¾¢ø ÒÌóÐ, «íÌûÇ ¿£¨Ã ¦Á¡ñÎ ¦¸¡ñÎ, þÊ þÊòÐì ¦¸¡ñÎ ¬¸¡ºò¾¢ø ²È¢ ¸¡Äõ ӾĢ º¸Ä À¾3¡÷ò¾4í¸ÙìÌõ ¸¡Ã½â4¾É¡É ±õ¦ÀÕÁ¡Û¨¼Â ¾¢Õ§ÁÉ¢ §À¡ø ¯¼õÒ ¸ÚòÐ, ¦ÀÕ¨Á¨ÂÔõ, «Æ¨¸Ôõ ¦¸¡ñ¼ §¾¡Ù¨¼ÂÅÛõ, ¿¡À£4¸ÁÄò¨¾ ¯¨¼ÂÅÛÁ¡É ±õ¦ÀÕÁ¡Û¨¼Â ÅÄÐ ¨¸Â¢ø ¯ûÇ ¾¢ÕšƢ¡úÅ¡¨Éô §À¡§Ä Á¢ýÉ¢, þ¼Ð ¨¸Â¢ø ¯ûÇ À¡ïººýɢ¡úÅ¡¨Éô §À¡§Ä ¿¢¨Ä ¿¢ýÚ ÓÆí¸¢ ¸¡Ä ¾¡Á¾õ ¦ºö¡§¾. ‚…¡÷í¸ò¾¢É¡§Ä ¾ûÇôÀð¼ À¡½ Å÷„õ §À¡ø ¯Ä¸ò¾¡Ã¨ÉÅÕõ Å¡Øõ ÀÊ¡¸×õ, §¿¡ýÒ §¿¡ìÌõ ¿¡í¸Ùõ …󧾡„òмý Á¡÷¸Æ¢ ¿£Ã¡Îõ ÀÊ¡¸×õ Á¨Æ ¦Àöš¡¸.

விளக்கவுரை 

ஆழி மழை கண்ணா ஒன்று நீ கைகரவேல்:
நோன்பு நோற்பது ஒருவாறு இருக்கட்டும். பரமைகாந்திகளான இவர்கள் மழைதேவனை தொழக்கூடுமோ எனில், இவர்கள் அவனை வேண்ட வில்லை. ஆனால் இவர்கள் நோன்பிறுப்பதை கண்ட மழைத்தேவன் தானே முன் வந்து என்ன உத்திரவு என் வேண்ட, அவனை கண்கொண்டு பேசாது கண்ணனிடத்திலேயே இவர்கள் பேசுகின்றனர். பரமைகாந்திகளை கண்டால் தேவர்கள் நடுங்குவார். இவர்களிடத்தே அவர்களே வருவர். அதேபோல் மழத்தேவனும் வந்தான். செய்யவேண்டியது என்னவென்றும் கேட்டான். மழைத்தேவன் மழைதானே பெய்விக்க முடியும் எனில், இவன் கிங்கரன், பணியாள். திருமாலின் அடியவர்கள் சொற்படி பணிசெய்வான். அதற்காகவே வந்து செய்யவேண்டியது என்ன என்று வினவுகின்றான். இப்படி அண்டி கேட்டவனுக்கு பதிலுரைப்பது போல் வாழ உலகினில் பெய்திடாய் என்று நியமித்தாயிற்று. ஆகிலும் நேராக அவனுக்கு பதிலுரைக்காமல் கண்ணன் மூலமாகவே அவனுக்கு கட்டளையிட்டாயிற்று. சரி மழைதான் பெய்து விட்டதே அப்பொழுது நோன்பு நிருத்திவிடலாமோ எனில், இனி கோபர்கள் இவர்களை தடுக்க மாட்டார்கள். ஏனெனில் தேவர்களே இவர்களிடத்தே அஞ்சி நடப்பதை அவர்கள் கண்டு கொண்டனர் என்றபடி.
சரி இவர்கள் கண்ணன் என்னும் போது பெயரை இட்டு மழைத்தேவனை விளித்தரோ என வியக்கில் அங்கனம் இல்லை. இவர்கள் உண்ணும் சோறு, பருகும் நீர், தின்னும் வெற்றிலை எல்லாம் கண்ணன் என்றே வாழ்பவர்கள். நின்னையே தான் வேண்டி நீல் செல்வம் வேண்டாதவர்கள். அதுவுமட்டுமின்றி இவர்கள் சொல்லும் உபலக்ஷனங்கள் (ஆழிபோல் மின்னி, வலம்புரிபோல் அதிர்ந்து, சார்ங்கமுதைத்த சரமழை) கண்ணனுக்கே அன்றி வேறு தேவதைகளுக்கு கூடாது. ஆக பர்ஜன்ய தேவனை கண்ணன் என்று அழைக்கவில்லை. ஆகிலும் கோபர்கள் அவ்விதம் கொண்டனர் என்று இருந்தாலும் இவர்கள் கண்ணனையே விளித்தனர். இருப்பினும் பெரியவர்கள் அங்கணம் பொருள் உரைப்பராகில் அதனையும் கொள்ளவேண்டும்.

ஆழியுட் புக்கு இத்யாதி:
ஆழியுட் புக்கு- ஆழி என்பது சமுதிரத்தை குறிக்கும் .நாடு நகரத்தில் உள்ள ஏறி குளங்களில் நீரை முகர்ந்து அதே நாட்டில் மழை பொழிய செய்வது இயற்கை..... ஆழ் கடலுக்குள் புகர்ந்து எவ்வளவு நீர் முகர முயுமோ , அவ்வளவு முகந்து ஆர்த்தேறி- சத்தம் இட்டு இடி இடித்து கொண்டு மேகமாக அந்த நீரை தூக்கி கொண்டு எங்கள் மேல் மழை பொழிவை.. , ஊழி முதல்வன் – கல்பம் தோறும வேறு வேறு பிரம்மன். ஆனால் எம்பெருமான் ஒருவனே முதல்வன். பற்பநாபன் – திருவயிரின் உத்தரபந்தத்தில் பிரம்மன் இருப்பதால் (திருவனந்தபுரத்தில் சேவை சாதிக்கும்படி) அம்தோளுடை – தோள்வலிமையை மெச்சியாயிற்று. இந்த வலி கொண்டே சக்கரம் ஏவுவது சந்ஹ்கம்(சங்கு) ஊதுவது, சார்ங்கம் (வில் ) தொடுப்பதுமாம். (மல்லாண்ட திண்தோள் பின்னே வலதுரையும் ஆழியும் பாஞ்சசன்னியமும் பல்லாண்டு). ஒவ்வொரு ஆயுதத்திற்கும் தோள் சம்பந்தம் உண்டாம். ஆக கண்ணனே நீ மழை பெய்திடாய்.

சார்ங்கமுதைத சரமழை:

சார்ங்கம் என்பது ராமர் பெருமானின் வில். அந்த வில்லின் நானில் இருந்து   இருந்து புறப்பட்ட பாண (அம்பு) மழை போல . ஆக பெருமான் சார்ங்கபாணி. 
இதை ஆரண்ய காண்டத்தில் கரதூஉஷன வதத்தில் காண்க. ஒரு நாழிகையில் பதினாலாயிரம் அரக்கரை அழத்தான் வில்கொண்டு.

இந்த பாசுரத்தில் ஆண்டாள் தமிழின் சிறப்பெழுத்தாம் ழகாரத்தை பதினொரு முறை உபயோகித்துள்ளாள்.
ஆழி, மழை, ஆழி, ஊழி, பாழி, ஆழி, தாழாதே, சரமழை, வாழ, மார்கழி, மகிழ்ந்து.

உட்கருத்து:
கீழ் பாட்டில் சிஷ்யன் ஆச்சாரியனை அண்டி  நலம் பெறவேண்டும் என்று அறிவுரை செய்தாயிற்று. இந்த பாட்டில் ஆச்சாரிய வந்தனம்.
ஆழி - ஞான வைராக்ய காருண்யம் என்னும் கடலைப்போன்ற கல்யாணகுணங்களை உடைய ஆச்சாரியனே.
மழை கண்ணா - ஸர்வ தந்த்ர ஸ்வதந்திரன், வாங்மய வர்ஷ நிர்வாஹனே
ஒன்றும் நீ கைகரவேல் – ஓவ்வொரு விஷயமாக சிஷ்யனின் பிரத்தினைக்கு ஏற்ப சொல்லாமல், அனைத்தும் அருளவேண்டும். எப்படி சுவேதாகேதுவுக்கு உத்காழகர் அருளினாரோ அப்படி.
ஆழியில் – உபநிஷத்துக்கள் என்னும் கடலில்
புக்கு முகர்ந்து – அதி சீக்கிரத்தில் அறிதான விஷயங்களை சிஷ்யன் எளிதில் கிரகிக்கும்படி செய்யவேண்டும்.
ஆர்த்து ஏறி – கர்ஜித்து ஆச்சாரிய பீடத்தில் ஏறி வீற்றிருந்து
ஊழி முதல்வன் போலே – மஹா கருணிகனான எம்பெருமானை போலே அனுக்ரஹிக்கப் பெற்றோம் என்று பூரித்த மேனியாய்
ஆழிபோல் மின்னி – ஞானம் எனும் ஒளியை பரப்பி
வலம்புரிபோல் நின்றதிர்ந்து – கதிக்கிநியவை அசைக்கமுடியாதவையுமான மொழிகளை பொழிந்து
சரமழைபோல் பெய்திடாய் –ஞான மழையை பொழிந்திடாய் ( ராமர்  பானத்தில் இருந்து புறப்பட்ட அம்பு போல் ) 
நாங்களும் மார்கழி நீராட மகிழ்ந்து – தேவரீர் உபதேசைத்தபடி நாங்களும் கிரந்தங்களின் வழியில் சகல நித்யகர்மானுஷ்டானங்களை உபாதான காலத்தில் உபவாசம் இருக்கும் எங்களை பார்த்து மகிழ்ந்து என்றவாறு.



இவ்வளவில் ஒரு தோழி வந்து தலைமைகளிடம் இடையர்களின் முணுமுணுப்பை சொல்லுகின்றாள். அதுவாவது நெய்யுண்ணோம், பாலுண்ணோம் என்பவை பர்ஜன்ய தேவதை உத்தேசித்து செய்வது சரி. ஆகிலும் இந்த பரமனடி பாடி, உய்யுமாறு எண்ணி, உத்தமன் பேர் பாடி இவைகள் எதற்கு என்பது அந்த முணுமுணுப்பு. அதற்கு பதில் மேல் பாட்டில் உரைகின்றா
.

3.Ongi Ulagalandha

Ongi ulagaLandha uththaman pEr paadi
naangaL nam paavaikku(ch) chaatri neeraadinaal
theenginRi naadellaam thingaL mum maari peydhu
Ongu peRum senN nel oodu kayalugaLa(p)
poonguvaLai(p) pOdhil poRi vandu kaN paduppa(th)
thEngaadhE pukkirundhu seerththa mulai patri
vaanga kudam niRaikkum vaLLal perum pasukkaL
neengaadha selvam niRaindhElOr embaavaay

ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி
நாங்கள் நம் பாவைக்குச் சாற்றிநீர் ஆடினால்,
தீங்கின்றி நாடெல்லாம் திங்கள்மும் மாரிபெய்து
ஓங்கு பெருஞ்செந்நெ லூடு கயல் உகளப்
பூங்குவளைப் போதில் பொறிவண்டு கண்படுப்ப,
தேங்காதே புக்கிருந்து சீர்த்த முலைபற்றி
வாங்கக் குடம் நிறைக்கும் வள்ளல் பெரும்பசுக்கள்
நீங்காத செல்வம் நிறைந்தேலோ ரெம்பாவாய்.


Click here to listen Shri Velukkudi Krishnan's explanation:
Ongi Ulagalandha -1  (includes Vayathu vaazhveergal)

Ongi Ulagalandha - ௨

I: "TheenginRi NaadellAm TingaL MummAri Peythu " 
 தீங்கின்றி   நாடெல்லாம்  திங்கள்  மும்மாரி  பெய்து  "

 The Vratham observers will be free from the DhOsham of ananya Seshathvam ( Theenginri NaadellAm ) . மும்மாரி or the three monthly rains in recognition of the Vedic scholars, the righteous king and the pathivrathA women will fall. The three rains are also linked to the water poured on the hand of Vaamanan by Bali Chakravarthi as dhAnam , the Kamandalu Jalam of BrahmA , when He washed the ascending feet of the Lord and the GangA jalam that flowed from the sacred feet of Lord Thrivikraman. Those waters will make the lands fertile and samrutthi ( prosperity) will result ( ஓங்கு  பெரும்  செந்நெல் / tall crops of rice plant ).Because of this jala samrutthi and fertility of the land , the fish in the paddy fields have grown to big size and jump hither and thither with joy .

2: மும்மாரி  or the trimonthly rain
 

In Raama Raajyam , there were 9 days of Sunshine and one day of abubdant rain. This cycle repeated itself every month.
Thus , there were three periods of rain each month.The land was fertile and there were no inauspiciousness caused
by water shortage. Such prospertity will arise from the proper observance of ThiruppAvai Vratham.

Grantha NirmANam ( writing about VedAnthic topics),instructing others about them and performing MangaLAsAsanam
at our Lord's Dhivya desams are also described as the three benovolent monthly showers.

 3: Ongu perum Sennel--VaLLal perum PasukkaL

Abundant crops of red rice from the plentiness of rain would result.Tall stalks of rice waving their heads as if they are saluting the Thiruvadis of Thrivikraman will be seen.In those paddy fields , there will be fat fish jumping joyously about; and in the blue lotus flowers of that field ,the well-fed honey bees would be sleeping comfortably.The cows that have grazed from the rich meadows would yield huge amounts of milk from their udders on mere touch.Abundance and prosperity is seen everywhere from the Vratham ( Japam of the three Sri VaishNavite sacred manthrams and singing of the glories of Sriman Thrivikrama NaarAyanan).

The Inner Meanings of this Paasuram

 

"SaatRRI NeerAdinAl " here refers to the UpadEsam of SaraNAgathi rahasyam by SadAchAryAs and the observance
of it by SadhsishyAs.

 

" MummAri" here refers to the benefits of attaining the fruits of the Vratham (SaraNAgathi) through Upadesam,through study of AzhwAr's Prabhandhams and enjoyment of the ArchA moorthis at their dhivya desams through pilgrimages.

"Ongu peru-sennalUdu Kayal ukaLa" refers to the tall stalks of PrapannAs thriving in the land rich with AchAryAs; the strong fishes jumping with joy in the paddy fields are the happy AchAryAs , who recognize that their efforts through Ukthi and AchArya Nishtai ( to perform SaraNAgathi) have borne fruit .

" PoomkuvaLai pOthil PoRi VaNDu kaNN Paduppa" refers to Sriman NarAyaNa sleeping without worry in our heart lotuses ( Hrudhaya Kamalams) that His work through His AchAryAs has been successful.He sleeps like a contente farmer , who has realized abundant crops.

" TengAthE pukkirinthu seertha Mulai paRRi Vaangak kudam " refers to the sishyAs , who have flocked to the AchAryan
pulled closer by the affection ( vaathsalyam) of their AchAryans.

" VaLLal perum pasukkaL " refers to the most generous AchAryAs , who do not expect any returns . They use the equivalent of the four fingers of the udders of the abundant milk giving cows to impart knowledge about the three parama rahasyams of Sri VaishNavam .The four fingers of the udder through which this milk of Knowledge (Jn~ana milk) flows are : Vedam , Smruthi,
Saathvika PurANams and AzhwAr Paasurams.

"NeengAtha Selvam NiRainthu" refers to the undiminishing wealth of Jn~Anam at all times during our stay on His Leela VibhUthi ( Earth) and in His Transcendent world of Sri Vaikuntam.

Read more »